art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 141, poz. 1492, z 2005 r. Nr 113 poz. 954, Nr 130 poz. 1087, z 2006 r. Nr 45 poz. 319, Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 127 poz. 880, z 2008 r. Nr 199, poz. 1227 i Nr 201, poz. 1237, Nr 220 poz. 1413)

§ 1. Nie uwzględnia się uwagi dotyczącej odstąpienia od opracowania planu.

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Sorkwity.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Przewodniczący Rady
(-) Jerzy Kopaniec

1.Ochrona krajobrazu.
Teren objęty planem przeznaczony jest pod zabudowę rekreacji indywidualnej o charakterze sezonowym. Ochrona krajobrazu oraz charakteru turystycznego gminy została określona poprzez zasady kształtowania ładu przestrzennego. Z ustaleń szczegółowych dotyczących przeznaczenia terenów jak również parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy i zagospodarowania, wynika iż planowana na tym obszarze zabudowa nie jest intensywna (maksymalna powierzchnia zabudowy wynosi 15 % powierzchni działki). Świadczą o tym również ustalenia dotyczące minimalnej powierzchni biologicznie czynnej oraz tereny zieleni zarówno chronionej jak i urządzonej. Zabudowa na tym terenie nie jest zwarta, osiedlowa charakterystyczna dla urbanistyki miast, ponieważ udział zieleni w obszarze opracowania wynosi co najmniej 62 % powierzchni terenu. Zagospodarowanie tego terenu zmieni się z ekstensywnego na bardziej intensywne, jednak nie porównywalne do zabudowy mieszkaniowej (całorocznej).

2.Modernizacja oraz utrzymanie drogi dojazdowej w dobrym stanie.
Wiejska droga gruntowa będąca własnością gminy nie będzie wyeksploatowana i regularnie niszczona ponieważ przejazd betoniarek i ciężkich samochodów dostarczających materiały budowlane będzie miał miejsce tylko w trakcie budowy osiedla. Sprzęt asenizacyjny jak wiadomo nie będzie też jeździł codziennie lecz okresowo.
Ruch samochodowy na wiejskiej drodze gminnej nie będzie aż tak intensywny ponieważ planowana jest tam zabudowa rekreacji indywidualnej, a nie całorocznego osiedla mieszkaniowego. Zakładając nawet pełne wykorzystanie turystyczne (pełne obłożenie sezonowe) szacuje się że w ciągu jednej godziny przejeżdżać będą tą drogą maksymalnie 1,8 samochodów. Wynika to z następujących założeń: na terenie opracowania przewidzianych jest 38 domów; przyjmując na jeden dom 4 osoby, zaś na jeden samochód 3 osoby, przewiduje się 51 samochodów na terenie opracowania.
Należy zauważyć również, iż plan oraz prognoza finansowa nie obejmuje drogi gminnej, która niezależnie od planowanej inwestycji i porę roku musi być przejezdna, tylko drogi wewnętrzne których utrzymanie leży w interesie inwestora.

3.Ochrona środowiska naturalnego i systemu ekologicznego wód.
Teren objęty planem zlokalizowany jest poza obszarami objętymi ochroną prawną i przeznaczony pod zabudowę sezonowej rekreacji indywidualnej. Granica opracowania przebiega od kilku do kilkunastu metrów w głąb lądu od linii brzegowej jeziora Jełmuń. Ponadto w granicach planu w pasie przybrzeżnym projektuje się zieleń naturalną i urządzoną oraz odsuwa się zabudowę od brzegu jeziora poprzez ustalenie nieprzekraczalnej linii zabudowy.
Na obszarze opracowania pierwszy użytkowy poziom wodonośny znajduje się na głębokości 40 – 80 m a jego naturalna izolacja od powierzchni terenu jest pełna. Optymalnym rozwiązaniem jest docelowe odprowadzanie ścieków kanalizacją w ramach systemu gminnego. Jednakże czasowo dopuszcza się stosowanie szczelnych zbiorników na ścieki, których prawidłowa eksploatacja nie pogorszy jakości wód gruntowych, a także nie wpłynie negatywnie na jakość środowiska wodnego jeziora.
Ochrona terenów o wartości wyższej niż przeciętna, w szczególności tereny stoku nadjeziornego, chronione są poprzez adaptację jako tereny zieleni chronionej, zaś jezioro Jełmuń chronione jest poprzez zakaz fragmentaryzacji pasa trzcin, zakaz budowy indywidualnych pomostów w miejscach innych niż wyznaczone planem oraz wyznaczenie pasa zieleni na zboczu nadjeziornym.
Realizacja inwestycji, zgodnie z ustaleniami planu, zmieni sposób użytkowania terenu na bardziej intensywny, jednak ustalone w projekcie planu warunki zagospodarowania minimalizują możliwe negatywne skutki tego procesu dla środowiska przyrodniczego.
Podsumowując, można powołać się na zapis w prognozie oddziaływania na środowisko: „(…) zabudowa przedmiotowego obszaru na warunkach określonych w analizowanym projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie powinna mieć istotnego wpływu na środowisko przyrodnicze”.